Παιχνίδια για τα Χριστούγεννα.

 Η αγαπημένη εποχή μικρών και μεγάλων πλησιάζει!
 
Στο νηπιαγωγείο ξεκινούν οι προετοιμασίες για τη χριστουγεννιάτικη γιορτή. Κάνουμε πρόβες για το θεατρικό μας, χριστουγεννιάτικες κατασκευές, στολίδια για το δέντρο, μαθαίνουμε χριστουγεννιάτικα τραγούδια, ήθη και έθιμα του τόπου μας, αλλά και άλλων χωρών. Και παίζουμε παιχνίδια.  Πολλά παιχνίδια, που μας βοηθούν να αναπτύξουμε την ετοιμότητα μας, την αντιληπτική μας ικανότητα, τις χωρικές σχέσεις των αντικειμένων, τη δημιουργικότητα μας, τη μουσική μας αντίληψη και ,πάνω από όλα, τα παιχνίδια αυτά μας διασκεδάζουν και συντελούν στη συνοχή της ομάδας μας.Μας βοηθούν επίσης να αναγνωρίζουμε τη νίκη και να διαχειριζόμαστε την ήττα, να παίζουμε ισότιμα και να αναπτύσσουμε το αίσθημα του δικαίου.
1. Τα κλειδιά του Άγιου Βασίλη: Τα παιδιά κάθονται στον κύκλο. Στη μέση του κύκλου τοποθετούμε μία καρέκλα.Ένα παιδί γίνεται Άγιος Βασίλης και φοράει έναν κόκκινο σκούφο. Ο Άγιος Βασίλης κάθεται στην καρέκλα και κοιμάται, επειδή έμεινε ξάγρυπνος όλη τη νύχτα φτιάχνοντας τα παιχνίδια στο εργαστήρι του. Θέλοντας να ξεκουραστεί, κλείδωσε το εργαστήρι και πήγε να πάρει έναν υπνάκο. Τα κλειδιά τα άφησε κάτω από την καρέκλα του.(Δίνουμε στον Άγιο Βασίλη κλειδιά και τα τοποθετεί κάτω από την καρέκλα που κοιμάται). Ένα μικρό και πονηρό καλικαντζαράκι θέλει να κλέψει τα κλειδιά του Άη Βασίλη και να μπει μέσα στο εργαστήρι με τα παιχνίδια. Τότε υποδεικνύουμε σιωπηλά ένα παιδί που γίνεται καλικαντζαράκι. Το καλικαντζαράκι προσπαθεί να πάρει τα κλειδιά όσο πιο αθόρυβα μπορεί.Αν τα καταφέρει χωρίς να ξυπνήσει τον Άη Βασίλη, κερδίζει.Αν ο Άη Βασίλης ξυπνήσει, σηκώνεται αμέσως και κυνηγάει το καλικαντζαράκι.

2. Μουσικά σκουφάκια του Άη Βασίλη: Χωρίζουμε τα παιδιά σε ομαδούλες των 6 ατόμων.Τοποθετούμε 5 κόκκινα σκουφάκια διάσπαρτα στο πάτωμα. Βάζουμε χριστουγεννιάτικη μουσική και, όπως στις μουσικές καρέκλες, τα παιδιά τρέχουν γύρω από τα σκουφάκια.Μόλις σταματήσει η μουσική το κάθε παιδί φοράει ένα σκουφάκι. Το παιδί που μένει χωρίς σκουφάκι, αποχωρεί. Κάθε φορά αφαιρούμε και από ένα σκουφάκι. Στο τέλος μένουν δύο παιδιά και ένα σκουφάκι και νικητής είναι αυτός που θα προλάβει να φορέσει το τελευταίο σκουφάκι. Όταν τελειώσει ή πρώτη ομάδα, παίζει η επόμενη μέχρι να παίξουν όλες.

3. Χριστουγεννιάτικο μπόουλινγκ : Έχουμε φτιάξει 10 Άγιους Βασίληδες από πλαστικά μπουκαλάκια νερού. Τα γεμίζουμε με λίγο νερό ώστε να έχουν ένα μικρό βάρος και δίνουμε στα παιδιά μία μπάλα. Τοποθετούμε τους Άγιους Βασίληδες σε διάταξη όπως τοποθετούνται οι κορίνες του μπόουλινγκ και τους ζητάμε να στοχεύσουν με τη μπάλα. Το κάθε παιδί σημειώνει σε μία λίστα πόσους Άγιους Βασίληδες έριξε με τη μπάλα. Στο τέλος κάνουμε σύγκριση αριθμών και ποσοτήτων.

Χρήσιμα και διασκεδαστικά ομαδικά παιχνίδια.

  Πολλές φορές χρειαζόμαστε ιδέες για ομαδικά παιχνίδια που φέρνουν πιο κοντά ολόκληρη την ομάδα και εντάσσονται εμβόλιμα στο ωρολόγιο πρόγραμμα. Όταν βλέπουμε ότι τα παιδιά επιζητούν την κίνηση ,τη διασκέδαση και την επικοινωνία,  τα παιχνίδια αυτά είναι κατάλληλα για να πραγματοποιήσουμε το σκοπό μας. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμα στην αρχή της χρονιάς, που τα παιδιά δεν γνωρίζονται ακόμη καλά μεταξύ τους αλλά και σε όλη τη διάρκειά της αποτελούν ευχάριστα παιδαγωγικά εργαλεία, για να τα χρησιμοποιήσουμε μέσα στην τάξη ή στην αυλή. Πάνω κάτω είναι σε όλες μας γνωστά, παρ'όλα αυτά είναι καλό να τα έχουμε συγκεντρωμένα σε ένα αρχείο για να μην τα ξεχνάμε.

 1. Ο Βασιλιάς :  Κατασκευάζουμε μία κορώνα από χαρτόνι και τη δίνουμε να τη φορέσει το παιδί που γίνεται βασιλιάς ή βασίλισσα. 

Τα παιδιά κάθονται στον κύκλο και ο βασιλιάς βγαίνει από την τάξη. Τα παιδιά αποφασίζουν  από κοινού να περιγράψουν μόνο με κινήσεις , χωρίς λόγια, μία ενέργεια. Ο βασιλιάς πρέπει να μαντέψει ποια ενέργεια εκτελούν τα υπόλοιπα παιδιά. Το τραγουδάκι με το οποίο τα παιδιά καλούν το βασιλιά να επιστρέψει στην τάξη είναι το εξής:
        - Βασιλιά βασιλιά
           με τα 12 σπαθιά
           τι δουλειά;
         - Τεμπελιά (απαντάει ο βασιλιάς)
         - Η μαμά μάς είπε να κάνουμε αυτή τη δουλειά (εκτελούν την ενέργεια) 
         - Τι κάνουμε;
            ( ο βασιλιάς μαντεύει τι προσπαθούν να του δείξουν οι συμμαθητές του)
Όταν το βρει, βασιλιάς γίνεται κάποιο άλλο παιδί.

2. Στεριά- Θάλασσα : Στο παιχνίδι αυτό χαράσσουμε με μία γαλάζια κιμωλία έναν κύκλο αρκετά μεγάλο, ο οποίος θα είναι η θάλασσα.

 Τα παιδιά (αν είναι πολλά τα χωρίζουμε σε ομάδες των 4-5 παιδιών) στέκονται έξω από το περίγραμμα του κύκλου. Όταν λέμε τη λέξη "θάλασσα" , πηδούν μέσα στον κύκλο. Όταν λέμε τη λέξη "στεριά" πηδούν, έξω από τον κύκλο. Όποιο παιδί μπερδευτεί με τα παραγγέλματα , βγαίνει από το παιχνίδι.Συνεχίζουμε μέχρι να μείνει ένα παιδί στο τέλος του παιχνιδιού. Φροντίζουμε οι λέξεις να εναλλάσονται σχετικά γρήγορα για να δημιουργούμε διασκεδαστικό κλίμα.

3.  Ο βασιλιάς της σιωπής : Γράφουμε μία διαδρομή στο πάτωμα με κιμωλία. Η διαδρομή μπορεί να έχει οποιαδήποτε σχήμα. Μπορούμε να βάλουμε και τα παιδιά να την χαράξουν.

 Στο τέλος της διαδρομής τοποθετούμε ένα καρεκλάκι και ένα χάρτινο στέμμα. Το κάθε παιδί πρέπει να διανύσει τη διαδρομή κρατώντας ένα μουσικό όργανο (κουδουνάκι ή ντέφι, όχι ταμπουρίνο) . Το μουσικό όργανο δεν πρέπει να ακουστεί καθόλου κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Τα υπόλοιπα παιδιά αφουγκράζονται και ελέγχουν τους ήχους που βγαίνουν από το μουσικό όργανο. Αν το παιδί καταφέρει να φτάσει στο τέλος της διαδρομής χωρίς να ακουστεί το μουσικό όργανο, κάθεται στο καρεκλάκι και φοράει το στέμμα μέχρι να έρθει ο επόμενος βασιλιάς ή βασίλισσα. Αν όχι, επιστρέφει στη θέση του και ξαναδοκιμάζει.

4. Ο παλιατζής : Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο κύκλους. Ο ένας κύκλος είναι οι μαμάδες- μπαμπάδες και ο άλλος είναι τα παιδιά.

 Στον εσωτερικό κύκλο κάθονται τα παιδιά οκλαδόν και στον εξωτερικό οι γονείς. Ο κάθε γονιός έχει από ένα παιδί. Ένα παιδί μένει χωρίς ζευγάρι και κάνει τον παλιατζή. Γυρνάει γύρω γύρω από τον κύκλο λέγοντας : Παίρνω παιδιά και τα πουλάω, εδώ ο καλός ο παλιατζής. Σταματάει μπροστά από έναν "γονέα" και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος :
-Το πουλάς το παιδί σου;
- Το πουλάω και το αγοράζω μα σε σένα δεν το δίνω. 
Τότε τα δύο παιδιά τρέχουν στην αντίθετη κατεύθυνση κάνοντας τον κύκλο. Το παιδί που δεν θα προλάβει να πάρει τη θέση του "γονέα" γίνεται παλιατζής. Όταν ολοκληρωθεί ο πρώτος κύκλος παιδιών, αλλάζουν οι ρόλοι και τα παιδιά που ήταν στον εσωτερικό κύκλο γίνονται εν συνεχεία "γονείς".

5. Τι λείπει; Ποιός λείπει; Παίρνουμε 6-7 αντικείμενα μέσα από την τάξη (μαρκαδόρο, ψαλίδι, ξυλομπογιά, τουβλάκι κ.α. ) και τα τοποθετούμε σε ένα τραπέζι. Λέμε στα παιδιά να παρατηρήσουν καλά τη θέση των αντικειμένων.Κλείνουμε τα μάτια ενός παιδιού και κρύβουμε ένα αντικείμενο. Του λέμε να ανοίξει τα μάτια του λέγοντας το τραγουδάκι : λείπει τι λείπει; κάτι λείπει. Το παιδί πρέπει να βρει ποιο αντικείμενο είναι κρυμμένο. Το ίδιο παιχνίδι μπορεί να παιχτεί και με πρόσωπα. Καλύπτουμε με ένα σεντόνι ένα από τα παιδιά και το παιδί με τα κλεισμένα μάτια καλείται να βρει ποιος από τους συμμαθητές του βρίσκεται κάτω από το σεντόνι.

6. Η τυφλή αλεπού και η κότα: Τα παιδιά κάνουν έναν κύκλο.
                                         
Στη μέση υπάρχουν δύο παιδιά, το ένα είναι η κότα και το άλλο η αλεπού που όμως είναι τυφλή (δένουμε τα μάτια της αλεπούς με ένα μαντήλι για να μη βλέπει). Η κότα αρχίζει να κακαρίζει και να τρέχει μέσα στον κύκλο και η αλεπού προσπαθεί να την πιάσει καθοδηγούμενη από τη φωνή της κότας. Όταν η αλεπού πιάσει την κότα, τη θέση τους παίρνουν δύο άλλα παιδιά.

7. Σκύλος και κουνέλι: Τα παιδιά ανάλογα με τον αριθμό τους πιάνονται δύο ή και τρία μαζί και σχηματίζουν φωλιές.
                                      
Σε κάθε φωλιά μπαίνει και ένα παιδί που γίνεται κουνέλι. Οι φωλιές πρέπει να έχουν ίση απόσταση η μία από την άλλη. έξω από τις φωλιές μένουν δύο παιδιά, το ένα γίνεται σκύλος και το άλλο κουνέλι. Με το σύνθημά μας ο σκύλος τρέχει (στα τέσσερα) να πιάσει το κουνέλι. Το κουνέλι με τη σειρά του, κάνοντας μικρά πηδήματα, τρυπώνει σε μία φωλιά αναγκάζοντας έτσι το κουνέλι που είναι μέσα να φύγει. Ο σκύλος τότε κυνηγάει το άλλο κουνέλι που και αυτό με τη σειρά του θα τρυπώσει σε κάποια φωλιά. Όποιο κουνέλι πιάνεται, αλλάζει θέση με το σκύλο.

8. Προσπαθώ να μη γελάσω: α) Δύο από τα παιδιά της ομάδας στέκονται αντιμέτωπα. Κοιτάζονται στα μάτια χωρίς να μιλούν και προσπαθούν να μη γελάσουν.

                                              
β) Το ένα από τα δύο παιδιά που στέκονται αντιμέτωπα, κάνει αστείες γκριμάτσες, προσπαθώντας να προκαλέσει τα γέλια του άλλου. 
γ) Το λουκάνικο. Ένα παιδί στέκεται στη μέση του κύκλου που σχηματίζει η ομάδα. Τα παιδιά του υποβάλλουν ερωτήσεις, στις οποίες πρέπει να απαντήσει πάντα με τη λέξη λουκάνικο, χωρίς να γελάσει (πχ "πώς σε λένε;"  "λουκάνικο", "σε ποια τάξη πας;"  "λουκάνικο", "ποιο είναι το χόμπι σου;" "λουκάνικο" ) Μπορούμε να κάνουμε εναλλαγή της λέξης πχ αυτοκίνητο, ντουλάπα, μπάλα κλπ. 

9.Τσιν-τσαν-τσον : Δίνουμε στα παιδιά ένα λάστιχο 
ραψίματος που έχει κυκλικό σχήμα. 
                                                 
Δύο από τα παιδιά της ομάδας κρατούν το λάστιχο και κουνώντας το λένε "τσιν-τσαν-τσον ".Στη συνέχεια σταθεροποιούν το λάστιχο και του δίνουν ένα αλλόκοτο σχήμα, χρησιμοποιώντας και τα πόδια τους (το πατούν όπως μπορούν). Η τελική μορφή που παίρνει το λάστιχο είναι ένα περίπλοκο εμπόδιο.Τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας καλούνται να περάσουν ανάμεσα,από πάνω ή από κάτω χωρίς να το ακουμπήσουν καθόλου.

10. Ο Γιάννης λέει : Καθόμαστε στον κύκλο και λέμε στα παιδιά μία ιστορία για το Γιάννη. 
                                             
Κάθε φορά που λέμε την έκφραση " ο Γιάννης λέει" τα παιδιά πρέπει να εκτελέσουν αυτό που λέει ο Γιάννης, πχ ο Γιάννης λέει να λυγίσουμε τα γόνατά μας ( τα παιδιά λυγίζουν τα γόνατά τους) , ο Γιάννης λέει να γελάσουμε δυνατά (γελούν δυνατά). Αν στην ιστορία μας υπάρχει η εκτέλεση μιας ενέργειας αλλά δεν αναφέρεται το όνομα του Γιάννη, τα παιδιά θα πρέπει να είναι συγκεντρωμένα και να μην την εκτελέσουν, πχ να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά (δεν μας το είπε ο Γιάννης, δε σηκώνουν τα χέρια). Πολλές φορές τα παιδιά μπερδεύονται και εκτελούν τις κινήσεις.Κάθε φορά αλλάζει ο αφηγητής. 


11.Ο βοσκός και το αρνί του: Τα παιδιά είναι σε κύκλο. 

Στη μέση του κύκλου βρίσκεται το παιδί -βοσκός και λέει: "Ποιός είδε το αρνί μου;" "Πώς είναι το αρνί σου;" ρωτούν τα παιδιά. Ο βοσκός περιγράφει ένα παιδί, το οποίο μόλις καταλάβει ότι μιλάει γι' αυτό σηκώνεται και τρέχει γύρω από τον κύκλο. Ο βοσκός το κυνηγάει και όταν το πιάσει , το παιδί- αρνί γίνεται βοσκός και συνεχίζεται έτσι το παιχνίδι για όλα τα παιδιά.